अक्कल दाढ

मोलर्स किंवा दाढीचा दात म्हणून संदर्भित, हे तोंडाच्या मागील बाजूस असलेल्या सपाट दांत आहेत. ते आकार आणि आकारात बदलू शकतात परंतु तोंडातील सर्वात मोठे दात असतात. मोलर्स गोलाकार असतात आणि ते सहजपणे गिळून टाकले जाते. लहान आणि तीव्र तोंडाचे दात चावत आणि अन्न फाडण्याकरिता वापरले जातात. मॉलर्स च्यूइंग, ग्राइंडिंग आणि क्लेनिंगपासून मोठ्या प्रमाणावर शक्ती टिकवून ठेवण्यासाठी डिझाइन केलेले आहेत आणि प्रत्येक दाताला दोन ते चार मुळे असलेला जड हाडांकडे आकर्षित केले जाते.


सरासरी प्रौढांकडे बारा मोलर्स असतात, ज्यात वरच्या जबड्यात सहा (आपल्या दंतवैद्याने ओळखल्याप्रमाणे वरच्या जबड्यात त्यांच्या स्थानासाठी "दाढेचा हाड " म्हणून ओळखले जाते) आणि खालच्या जबड्यात सहा (ज्याला दंतवैद्याने त्यांच्या स्थानासाठी "मंडप" म्हणून ओळखले जाते खालचा जबडा). वरच्या आणि खालच्या जबड्याच्या प्रत्येक बाजूला तीन मोलर्स असतात.

मोलर्स च्या प्रकार
तीन प्रकारचे मोलर्स आहेत. मुलास आपल्या बाळाचे दांत हरवून झाल्यावर असे होते:

पहिल्या मोलर्सला सहा वर्षांच्या मोलर्स देखील म्हणतात कारण ते सहा वर्षांच्या आसपास विखुरलेले तीनपैकी पहिले आहेत. दुसऱ्या मोलर्सला 12 वर्षांच्या मोलर्स देखील म्हणतात कारण ते 12 वर्षांच्या आसपास उडतात.
तिसरा मोलर्स, किंवा अक्कल दाढ, जी 17 ते 25 वयोगटातील दिसते.

आपल्याकडे बुद्धी का आहे?
तिसरा मोलर किंवा शहाणपणाचे दात, आमच्या उत्क्रांतीवादी काळातील निसर्गाचे आहेत जेव्हा मानवी तोंड मोठे होते आणि अतिरिक्त दांतांना जास्त अनुकूल होते. हे अतिरिक्त दात मुरुम, नट, पाने आणि कठीण मांसासारखे विशेषत: कोर्सचे खाद्यपदार्थ वापरण्यात उपयुक्त होते. या प्रकारचे आहार दातांवर कठीण होते.


अक्कल दाढ समस्या
आपल्या अक्कल दाढ अजून मोठे नसले तरी, दुर्दैवाने, आपल्या इतिहासाच्या काळात आमच्या जांभळ्या आकारात काही बदल केले आहेत. आधुनिक मानवांचे जबडे आमच्या पूर्वजांपेक्षा लहान आहेत. हे निरुपयोगी ज्ञान दांत निसटण्याचा प्रयत्न करतात तेव्हा बर्याच समस्यांस सामोरे जाते.

जेव्हा अक्कल दाढ येते तेव्हा ते आपल्या इतर दांतांद्वारे अवरोधित होऊ शकतात आणि त्यांना "प्रभावित" असे म्हटले जाते. जर शहाणपणाचा दंश आंशिकपणे उदयास आला तर यामुळे जीवाणूंसाठी एक हार्ड-टू-एव्ह व्हायर तयार होऊ शकते ज्यामुळे हिरड्यांच्या आणि आसपासच्या ऊतींचे गंभीर संक्रमण होऊ शकते. यामध्ये समस्या असूनही त्यात सिस्ट किंवा ट्यूमरच्या संभाव्य विकासाचा समावेश आहे जो जडबोन आणि दात नसल्यास दात मोठ्या प्रमाणात नुकसान करू शकतो.

या समस्या बर्याच लोकांना त्यांच्या अक्कल दाढ काढून टाकण्याची गरज आहे. कोणतीही शस्त्रक्रिया कमीतकमी आणि किमान असेल तेव्हा ही शस्त्रक्रिया तरुण प्रौढतेदरम्यान केली जाते.

काही लोकांसाठी, अंदाजे 15 टक्के लोकसंख्येची संख्या मोजण्यासाठी अक्कल दाढ काढून टाकण्याची तात्काळ गरज नसते कारण ते कोणत्याही समस्येत येत नाहीत. या बाबतीतही, अशी शिफारस केली जाऊ शकते की आयुष्यात नंतर विकसित होणारी समस्या टाळण्यासाठी शहाणपणाचे दांत काढले जातील जेव्हा शस्त्रक्रियांमध्ये जटिलता आणि दीर्घ उपचारांच्या वेळा अधिक संभाव्य असतात.